Το παιδί μου γίνεται επιθετικό..

  Πολλές φορές τα παιδιά προσχολικής ηλικίας παρουσιάζουν επιθετικές συμπεριφορές που σαν γονείς, μας ανησυχούν ή ακόμα και μας τρομάζουν. Οι γονείς συχνά εκλαμβάνουν αυτή τη συμπεριφορά ως μια σκόπιμη ενέργεια ή μια χειριστική συμπεριφορά.

Ας δούμε όμως πως μπορεί η επιθετικότητα να είναι ένας αδέξιος τρόπος επικοινωνίας.

  Ένα παιδί που δεν έχει το λεξιλόγιο για να εκφράσει τι νιώθει, τι αισθάνεται και τι θέλει, αυτόματα εγκλωβίζεται μέσα στα έντονα συναισθήματά του. Καταφεύγει λοιπόν σε συμπεριφορές όπως να σπρώξει, να κλοτσήσει, να φωνάξει δυνατά καθώς δεν γνωρίζει πως αλλιώς να επικοινωνήσει τα συναισθήματα που το κατακλύζουν.

  Είναι σαν εκείνη τη στιγμή να λέει: «​​Χρειάζομαι λίγο χώρο!», «Ζηλεύω που δεν έχω αυτό το παιχνίδι!», ή «Θέλω να κάνω τις δικές μου επιλογές!».

  Τη στιγμή μιας τέτοιας συναισθηματικής έκρηξης βοηθήστε το παιδί σας να τοποθετήσει λέξεις αντί για συμπεριφορές.

Πριν όμως φτάσετε στην έκρηξη κάντε μια προεργασία:

Παρατηρείστε: Παρακολουθήστε προσεκτικά το παιδί σας και κρατήστε σημειώσεις σχετικά με καταστάσεις που το αγχώνουν το στενοχωρούν ή το θυμώνουν. Τι προκαλεί τον θυμό του; Εμφανίζει κάποια συγκεκριμένη στιγμή μέσα στην ημέρα αυτή τη συμπεριφορά; Μήπως πεινάει, νυστάζει ή βαριέται; κλπ.

Ενσυναίσθηση: Χτίστε στο παιδί σας λεξιλόγιο σχετικά με τα συναισθήματα, ώστε να το χρησιμοποιεί όταν νιώθει αναστατωμένο. Χρησιμοποιείστε εκφράσεις όπως: «Ξέρω πως είσαι απογοητευμένος που πρέπει να φύγουμε», «Στενοχωριέσαι που φεύγει η μαμά!», «Καταλαβαίνω πως θυμώνεις όταν χάνεις.», κλπ. Περιγράψτε τα συναισθήματα των ανθρώπων που βρίσκονται γύρω σας ή εικονίζονται κάπου όπως : «Η Μαρία είναι χαρούμενη, δες το χαμόγελο στο πρόσωπό της!», κλπ.

Συμβολικό παιχνίδι: Χρησιμοποιείστε δραστηριότητες καθημερινής ζωής και το παιχνίδι για να τους δείξετε μέσα από αυτές διάφορες συμπεριφορές. Χρησιμοποιείστε κούκλες, αυτοκινητάκια, ζωάκια και άλλα αντικείμενα και παίξτε παιχνίδια ρόλων ή φτιάξτε φανταστικά σενάρια. Βάλτε το παιδί σας στο παιχνίδι, ανταλλάξτε ρόλους και δείξτε του πώς να κάνει σωστές επιλογές.

Όταν έχει γίνει το «κακό» όμως τι κάνω;

Κατ’ αρχήν, μην παραφερθείτε!

• Ζητήστε του όμορφα να «διορθώσει» την συμπεριφορά του. Αν για παράδειγμα κλότσησε κάποιον να ζητήσει συγγνώμη, αν άρπαξε κάτι από κάποιον άλλον να το δώσει πίσω, κλπ.

• Συζητήστε το! Όταν ηρεμήσουν τα πράματα συζητήστε, χωρίς να το κρίνετε, για ποιους λόγους συνέβη αυτό. Διερευνήστε μαζί τον πραγματικό λόγο και βρείτε ΜΑΖΙ μια λύση για την επόμενη φορά.

  Κυριακίδου Ελπίδα, Εργοθεραπεύτρια